Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Duo Reges: constructio interrete.

Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

1. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
2. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Catoni?

Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?

Inde igitur, inquit, ordiendum est. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Istic sum, inquit.

Bork

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Sullae consulatum?

Aliter autem vobis placet.

Hic ambiguo ludimur.

Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.

Sed nimis multa.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

An, si id probas, fieri ita posse negas, ut ii, qui virtutis
compotes sint, etiam malis quibusdam affecti beati sint?

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis
instituta sunt aut inventa sunt?

• Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
• Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
• Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.